کد مطلب:150248 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
پیوستگی پایدار
شیفتگی شیعیان به كربلا از اولین روزهای شهادت امامشان نشانه آن است كه شیعه هیچ نقصی در این نهضت ندیده، چرا كه اخلاق شیعه این گونه است كه اگر كسی یك ذره اشكال داشت به همان اندازه با او سازگاری ندارد، همین مسئله را هم شیعه از امام حسین علیه السلام آموخته است. یعنی شیعه تمام وجود خود را در اختیار كسی كه یك ذره نقص در شخصیت او وجود داشته باشد، قرار
نمی دهد. شیعه می گوید: رهبر باید معصوم باشد. اهل سنت می گوید: فقط عدالت برای رهبر كافی است. شیعه كار را برای خود سخت كرده چون می خواهد زلال بماند و حكومت و زندگی زمینی برایش اصل نیست. شیعه خواست به امیرالمؤمنین علیه السلام وصل شود تا از ولایت عالیه ی عالم قدس محروم نماند، و به همین جهت كوتاه نیامد و خلفاء را نپذیرفت. شیعه بودن چیز ارزانی نیست - پس در واقع شیعه تمام حقانیت را كه اتصال به آن، حیات اسلامی اش را زنده نگه می دارد و در حركت امام حسین علیه السلام یافته و این بی نقصی و اتصال به حیات اسلامی در نهضت حسینی است كه باید در حادثه كربلا پایه هر تحلیلی قرار گیرد و هر خبری و روایتی باید در چنین حوزه ای معنی خود را پیدا كند وگرنه نسبت به كربلا به بیراهه رفته ایم.
یعنی شیعه متوجه است امام معصوم صحنه ای بی نقص بوجود آورده و لذا با همین دید به كربلا می نگرد و با همین اعتقاد از چشمه زلال آن حقیقت می نوشد و جان می گیرد، و در حقانیت كربلا چون و چرا ندارد، بلكه با خود چون و چرا دارد كه چرا تماما كربلایی نمی شود؟
نمی دهد. شیعه می گوید: رهبر باید معصوم باشد. اهل سنت می گوید: فقط عدالت برای رهبر كافی است. شیعه كار را برای خود سخت كرده چون می خواهد زلال بماند و حكومت و زندگی زمینی برایش اصل نیست. شیعه خواست به امیرالمؤمنین علیه السلام وصل شود تا از ولایت عالیه ی عالم قدس محروم نماند، و به همین جهت كوتاه نیامد و خلفاء را نپذیرفت. شیعه بودن چیز ارزانی نیست - پس در واقع شیعه تمام حقانیت را كه اتصال به آن، حیات اسلامی اش را زنده نگه می دارد و در حركت امام حسین علیه السلام یافته و این بی نقصی و اتصال به حیات اسلامی در نهضت حسینی است كه باید در حادثه كربلا پایه هر تحلیلی قرار گیرد و هر خبری و روایتی باید در چنین حوزه ای معنی خود را پیدا كند وگرنه نسبت به كربلا به بیراهه رفته ایم.
یعنی شیعه متوجه است امام معصوم صحنه ای بی نقص بوجود آورده و لذا با همین دید به كربلا می نگرد و با همین اعتقاد از چشمه زلال آن حقیقت می نوشد و جان می گیرد، و در حقانیت كربلا چون و چرا ندارد، بلكه با خود چون و چرا دارد كه چرا تماما كربلایی نمی شود؟